Nowoczesna rzeźba

Kiedy powstały pierwsze rzeźy?

Rzeźba jest prawdopodobnie najstarszą ze sztuk plastycznych, a to ze względu na jej beziluzyjny, konkretny, przestrzenny i zmysłowy charakter. W przeciwieństwie do większości dzieł malarskich (do czasów abstrakcjonizmu) rzeźba niczego nie udaje, nie odsyła do innej rzeczywistości, której jest ilustracją lub aluzją. Rzeźba po prostu jest - w całej swojej prostocie i uchwytności. Zapewne dlatego pierwszy twórczy impuls skłonił człowieka prehistorycznego do wykonania jeszcze nieporadnej, ale już wyjątkowej w swej świętości rzeźby.
Tajemnicą pozostanie, dlaczego najwcześniejsze dzieła sztuki (rzeźby i malarstwa) pochodzą z Europy środkowej, a nie z tzw. "żyznego półksiężyca" uważanego za kolebkę cywilizacji. Wprawdzie pierwsze obiekty uważane przez historyków za rzeźby znaleziono w Maroku i na Wzgórzach Golan i datuje się je na średni paleolit (od ok. 300.000 pne), ale przedmioty, które niewątpliwie miały funkcję kultową i wymagały od wykonawcy talentu artystycznego powstały na terenach rozciągających się od dzisiejszej Francji do Ukrainy w okresie tzw. górnego paleolitu (40.000 - 14.000 pne).

Gdzie postawić rzeźbę?

Rzeźbę przestrzenną można z powodzeniem postawić w salonie. Jednak jej styl musi być odpowiednio dopasowany do wystroju pomieszczenia. Z kolei w ekskluzywnych wnętrzach, np. gabinetach, atrakcyjnie wyglądają popiersia. Rzeźba z marmuru, np. białego, będzie ciekawie kontrastować z zielenią, więc można ją umieścić w ogrodzie.

Współczesna rzeźba.

Współcześni twórcy często zajmują się rzeźbą dekoracyjną. Są to nierzadko drogie i ekskluzywne dzieła sztuki, przy których tworzeniu używa się np. ceramiki. Wyobraźnia projektantów jest nieograniczona. Porcelanowe wisienki czy owoce o rozmiarach kanapy – to tylko niektóre z odważnych rzeźb. Opis jest zbędny, to po prostu trzeba zobaczyć.